نقش واسطه ای نارسایی راهبردهای تنظیم هیجان در رابطه بین شدت هیجان منفی و انگیزش ایمنی با نشانه های اضطراب فراگیر

پژوهش­ های اخیر، به بررسی نقش نارساتنظیم­ گری هیجان در رشد و تداوم نشانه­ های اضطرابی پرداخته­ اند. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ­ای نارسایی راهبردهای تنظیم هیجان در رابطه بین شدت هیجان منفی و سیستم انگیزش ایمنی با نشانه ­های اضطراب فراگیر بود. تعداد 621 نفر (392 دختر، 229 پسر) از دانشجویان دانشگاه ­های تهران در این پژوهش شرکت کردند. شرکت­ کنندگان پرسشنامه­ نشانه خلقی و اضطرابی- نسخه کوتاه (masq-sf)؛ مقیاس دشواری تنظیم هیجان (ders)، مقیاس شدت عاطفی (aim)، پرسشنامه حساسیت به تنبیه و حساسیت به پاداش (spqrs)، مقیاس کنترل توجه (acs)، پرسشنامه آگاهی بدنی (baq)، پرسشنامه تجربه­ ها (eq) و پرسشنامه راهبردهای تنظیم هیجان (erq) را تکمیل کردند. نتایج پژوهش نشان داد که شدت هیجان منفی و سیستم انگیزش ایمنی رابطه مثبت معنادار دارند. هم­ چنین، از بین راهبردهای تنظیم هیجان تنها مولفه کنترل توجه از راهبرد توجه کردن و راهبرد اجازه دادن با برانگیختگی اضطرابی رابطه منفی داشتند. در این پژوهش، نقش واسط ه­ای آگاهی بدنی از راهبرد توجه کردن و ارزیابی مجدد در رابطه بین شدت هیجان منفی و سیستم انگیزشی ایمنی با نشانه­ های اضطرابی تایید نشد، درحالی­که سایر راهبردهای تنظیم هیجان، نقش واسطه­ ای معنادار داشتند. بر اساس یافته ­های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که راهبردهای توجه کردن، اجازه دادن و فاصله گرفتن در تشکیل نشانه های اضطرابی تاثیرگذار هستند. بنابراین، توجه به این راهبردهای تنظیم هیجان می­ تواند به شناخت بهتر نشانه­ های اضطرابی و درمان کارآمدتر منجر شود.